Het Honghu Park (洪湖公园) is gelegen in het Sungang-Quingshuihe (SQ) district in Shenzhen, China. Het is een buurt van ongeveer 2,5 km2, vlak bij de grens met Hong Kong. Oorspronkelijk was het een dorp waarin men leefde van de visvangst, later werd het een industrie gebied en tegenwoordig is het voornamelijk een woongebied. In SQ zijn nog veel sporen te vinden van de vroegere benutting van het gebied; er staan veel lege loodsen en de vroegere dorpjes zijn uitgegroeid tot Urban Villages. Hoewel het rijk aan cultuur is in de Urban Villages, zijn de woonomstandigheden er slecht. De gebouwen staan erg dicht op elkaar, waardoor er nauwelijks licht in de woningen komt. Hoewel er nauwelijks openbare gebieden zijn in de wijk, worden deze wel overal volledig benut. In het voorgestelde masterplan worden de Urban villages vanwege de culturele waarde behouden, maar worden op verschillende plaatsen in de wijk ‘architectonische injecties’ gedaan, om zo de leefomstandigheden te verbeteren. Ook worden er meer openbare ruimtes gecreëerd waar de bewoners kunnen ontspannen.
Naast de SQ ligt het Honghu Park, een lotuspark dat gebouwd is in 1984 en waar meer dan 250 verschillende lotussoorten te vinden zijn. In de Chinese cultuur is de lotusbloem erg bijzonder, het is het symbool voor schoonheid. Om enerzijds het SQ gebied aantrekkelijker te maken, en anderzijds om de bewoners toegang te geven tot een groen gebied, wordt er een nieuwe hoofdingang geplaatst aan de zijde van SQ.
Het water van het huidige Hunghu Park is ernstig vervuild en ook de afvalverwerking van de Urban Villages laat veel te wensen over. Door het ruimtegebrek en de slechte waterkwaliteit zijn de bewoners afhankelijk van voedsel van buitenaf. Waar tegenwoordig in Shenzhen alle stromen van energie, water en voedsel centraal de stad binnenkomen en de afvalstromen op stadsniveau verwerkt worden, wordt in dit project een decentrale kringloop op wijkniveau geïntroduceerd. Op kleine schaal zal urbanfarming, afvalverwerking en waterreiniging worden toegepast.
De lotus heeft een aantal zeer interessante eigenschappen. Zo opent de bloem bij zonsopkomst en sluit het bij zonsondergang. In mijn hub moet duidelijk zijn wanneer het geopend is, en wanneer gesloten. Dit heb ik gedaan door middel van licht.
Verder trekt de bloem insecten aan om zich te kunnen voorplanten. Ik wil met deze hub mensen aantreken tot het Honghu Park. Maar ook informatie over duurzaam verbouwen verder verspreiden.
De bloem is onderdeel van een groot netwerk onder water. De bladeren van de bloem zorgen voor de energievoorziening, zodat de bloem optimaal kan bloeien.
Zoals een lotusbloem ondersteund wordt door zijn bladeren, wordt het ‘hoofgebouw’ ondersteund door andere gebouwen. Onderstaande afbeelding geeft de kringloop weer.
Urban farming: van een centrale naar decentrale kingloop binnen een stad
(Bron: Urban green-Blue grids for sustainable and dynamic cities)
In het hoofdgebouw worden toeristen geinformeerd over urban farming, waar zij zelf producten om dit thuis te doen kunnen kopen, en urban gefarmde producten kunnen eten in het restaurant. De ondersteunende gebouwen bestaan uit kassen, die voedsel en zaden aanleveren om te verkopen in de winkels. Plantaardig afval kan worden gebruikt om compost van te maken, waarna dit wordt gebruikt voor de kassen. Ook de oude koffiebonen uit het restaurant worden gebruikt om champignons te kweken. Tevens wordt het water van het lotuspark gereinigd met xxxxx, waardoor de vispopulatie zal toenemen en ook dit verkocht kan worden in het restaurant. Door op een verantwoorde manier om te gaan met de verschillende afvalstromen kan xxxx.
Het entreegebouw is met SQ verbonden door middel van een brug. Vanuit hier kunnen bezoekers het park enteren. De ‘ondersteundende’ gebouwen worden verspreid verplaatst over het Honghu Park, sommigen daarvan zijn bereikbaar voor publiek. Onderstaande plattegrond laat de omgeving zien:
Het exterieur van het gebouw heeft vanuit elke hoek een andere vertoning. Het gebouw wordt opgetild en opent zich naar de bezoeker aan de SQ zijde en de Honghu Park zijde. De gevel van het gebouw bestaat uit gesloten en open elementen. De dakdelen die meer blootgesteld worden aan zonlicht, zullen meer gesloten zijn. De delen waar nauwelijks zonlicht komt, meer open.
Het interieur bestaat uit een series van ruimtes aaneengeschakeld door loopbruggen. Wanneer bezoekers het gebouw binnenkomen, krijgen zij direct een indrukwekkende impressie van het gebouw. Ze enteren een hoge lichte ruimte, dat de vorm van het gebouw prijsgeeft en zicht geeft op bovenliggende verdiepingen. De bezoekers nemen vervolgens een lift, gelegen naast de receptie, en komen zo op de bovenste verdieping uit. Vanuit hier kunnen de bezoekers naar het restaurant gaan, of volgen zij de informatieve route naar beneden. Tijdens deze route zullen de bezoekers worden ingelicht over urban farming en hoe zij daar zelf aan bij kunnen dragen. De ruimtes vormen contrasten ten opzichte van elkaar. Loopbruggen en informatieve ruimtes wisselen elkaar af. In elke ruimte zijn er visuals naar boven of onderliggende ruimtes, zodat de bezoeker nieuwsgierig wordt naar wat er komen gaat.